Wizyta Ambasadora Mongolii w Archiwum

W dniu 6 marca 2024 r. w Archiwum Nauki PAN i PAU gościł Jego Ekscelencja Ambasador Mongolii w Polsce, p. Dorj Barkhas.

Ambasador pragnął zapoznać się z materiałami, które wchodzą w skład archiwum prof. Władysława Kotwicza. Specjalnie dla naszego gościa pokaz wybranych, najciekawszych archiwaliów przygotowała mgr Ewa Dziurzyńska, zajmująca się w naszej instytucji właśnie spuścizną prof. Kotwicza. Obok niej szacownego Gościa podejmował również zastępca Dyrektora Archiwum, mgr Maciej Łyszczarz. Była to także okazja do rozmów na temat polsko-mongolskiej współpracy kulturalnej i historycznego znaczenia spuścizny prof. Kotwicza dla narodu mongolskiego. Ambasador wyraził nadzieję, że będzie miał okazję współpracować z Archiwum Nauki w przyszłości.

Archiwum osobiste prof. Władysława Kotwicza (sygn. K III-19) należy do najciekawszych i najbardziej różnorodnych spuścizn ze zbiorów Archiwum Nauki. Prof. Kotwicz (1872-1944) był orientalistą i językoznawcą, w swoich badaniach zajmował się przede wszystkim językami ałtajskimi, w tym mongolskim i kałmuckim. W 1912 stanął na czele wyprawy naukowej, zorganizowanej przez rząd rosyjski przy poparciu władz niepodległej Mongolii, która m.in. prowadziła badania w pochodzącym z XVI w. klasztorze Erdene Dzuu, wybudowanym na miejscu dawnej stolicy imperium mongolskiego – Karakorum. Kotwicz był niezwykle ceniony przez przywódców ówczesnej Mongolii. W 1913 r. został odznaczony Orderem Drogocennej Wadźry („Erdeni-jin waczir”). Ze swojej wyprawy przywiózł wiele unikatowych dokumentów i fotografii.

Znaczna część mongolskiego dziedzictwa kulturalnego została utracona w wyniku rewolucji i wojen z lat 1918-1921. Z tego powodu spuścizna Kotwicza jest obiektem szczególnego zainteresowania władz i środowisk naukowych Mongolii, co podkreśla międzynarodowe znaczenie historyczne i kulturowe tego zespołu archiwalnego.

Fot. Maciej Piróg