Materiały Jana Grzegorzewskiego (1849–1922) – sygn. K III–6

Jan Grzegorzewski (1849–1922) był polskim orientalistą (jednym z prekursorów tej dziedziny badawczej), slawistą i etnografem, literatem i publicystą, działaczem społecznym, członkiem Towarzystwa dla Popierania Nauki Polskiej we Lwowie oraz Komisji Orientalistycznej Polskiej Akademii Umiejętności. W 1915 r. rozpoczął wydawanie „Rocznika Orientalistycznego”. Badał m.in. kulturę i język Karaimów oraz etnografię Spisza, Podhala i Śląska Cieszyńskiego.

Spuścizna Jana Grzegorzewskiego (sygn. K III–6) została przekazana do Archiwum w ramach kilku darów i przekazów w latach 1958–1969. Oznaczona sygnaturą K III–6, składa się z około 0,40 mb. akt, podzielonych na 38 jednostek archiwalnych.

W archiwum osobistym Jana Grzegorzewskiego znajdują się materiały jego twórczości, w tym artykuły, odczyty, prace literackie (nowele, opowiadania, fragmenty powieści), a także materiały warsztatowe, głównie dotyczące Karaimów: notatki, wypisy archiwalne i z literatury, notatki bibliograficzne, materiały słownikowe, tłumaczenia. Oprócz tego w spuściźnie znajdziemy materiały działalności, m.in. bruliony projektów organizacji Departamentu Wschodniego austriackiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych i zjazdu orientalistów polskich w Konstantynopolu (wrzesień 1914), a także materiały biograficzne, w tym autobiografię, wykaz prac i zdjęcie portretowe oprawione w ramy. Korespondencja Grzegorzewskiego z l. 1890–1922 stanowi niewielkę część spuścizny. Znajdują się w tej grupie listy do Kamila Giżyckiego i I. Sziszmanowa czy od Władysława Kotwicza. Załączniki do spuścizny stanowią odezwy i wycinki prasowe z lat 1897–1901.

Materiały Jana Grzegorzewskiego zostały opracowane przez Zofię Bonerowską. Inwentarz do spuścizny opublikowano w „Biuletynie Archiwum PAN” nr 32 z 1989, s. 17–29.